Halicz jest trzecim pod względem wysokości szczytem w polskiej części Bieszczadów i na obszarze całości Bieszczadów Zachodnich, jego wysokość wynosi 1333 m.n.p.m. Szczyt położony jest we wschodniej części Grupy Tarnicy, pomiędzy Kopą Bukowską i Rozsypańcem. Halicz jest doskonałym bieszczadzkim punktem widokowym – dookoła rozciąga się zapierający dech w piersiach, panoramiczny widok zarówno na polską, jak i na ukraińską część Bieszczadów. Bardzo dobrze widoczna jest ze szczytu Halicza dolina górnego Sanu aż do Przełęczy Użockiej, a na Wschód – Rozsypaniec, Połoninę Bukowską, Kińczyk Bukowski i znajdujące się po ukraińskiej stronie gór najwyższe szczyty Bieszczadów, włączając w to Pikuj. Przy sprzyjających warunkach meteorologicznych można ze szczytu Halicza dojrzeć także szczyty Gorganów – znajdujących się po ukraińskiej stronie granicy gór, które uznawane są za najdziksze i w najmniejszym stopniu dotknięte cywilizacją ludzką góry w całej Europie. Zarówno legendy, jak i pisane źródła historyczne podają, że w okresie średniowiecznym u szczytu Halicza zbiegały się dawne granice państwowe Polski, Węgier i Rusi. Na szczyt można dotrzeć pieszym, czerwonym szlakiem turystycznym: z Wołosatego przez Rozsypaniec (czas dotarcia wynosi około 3,5 godziny) i krótszym, z Przełęczy pod Tarnicą (którym czas dotarcia wynosi około 1,5 godziny). Halicz jest miejscem występowania bardzo ciekawych, rzadkich, zagrożonych wyginięciem gatunków roślin, wpisanych do Czerwonej Księgi Roślin.
Nieopodal Tarnicy – Halicz
