Magurski Park Narodowy zawiera w sobie środkową część Beskidu Niskiego i to tą najbardziej reprezentacyjną. Mimo, że nie łatwo zobaczyć rysia, warto wiedzieć że po lasach grasuje osiem przedstawicieli tego gatunku. Na uwagę zasługują również cietrzewie, orliki krzykliwe i wiele innych zwierząt. Najbardziej rzucająca się w oczy jest buczyna Karpacka. Będąc na terenie parku nie można nie wybrać się na Diabli Kamień, głaz narzutowy z epoki lodowcowej. Niedaleko niego przepływa niewielki wodospad. Jeśli mamy czas, warto udać się do rezerwatu Kornuty. Mając dobre buty można również wejść na najwyższy szczyt Magurskiego Parku – Magurę Wątkowską, wznosząca się na wysokość 846 metrów n.p.m. Jest to ciekawa wycieczka szczególnie w czasie dobrej pogody. Nie jest to daleka wycieczka, jednakże w jej trakcje będziemy musieli podjeść na stromy odcinek. Na szczycie zastaniemy miejsce na ognisko, niewielką wiatę turystyczną, oraz ławki. Znajduje się tam też punkt widokowy. Przy ładnej pogodzie można dostrzec szczyty Tatr. Należy jednak uważać, bo bardzo często turyści rozczarowują się, biorą je za chmury. Widoczna jest stamtąd także Jaworzyna Krynicka i kilka innych gór. Widoki możemy podziwiać tylko z jednej strony po drugiej bowiem panoramę zasłaniają drzewa. Szczególnie w lecie listowie może nieco utrudniać widoczność.
Magurski Park Narodowy i jego atrakcje
