Bieszczadzki Park Narodowy został utworzony decyzją Rady Ministrów dn. 4.08.1973 roku. Jest to największy w Polsce górski park narodowy, obejmujący powierzchnię 290 km2. Pod wieloma względami jest on unikatowym obszarem chronionym tego rodzaju nie tylko w Polsce, ale i w całej Europie. Przede wszystkim ze względu na stopień zalesienia, który wynosi 80 procent i zaludnienia, które wynosi jedynie 20 osób na kilometr kwadratowy. Bieszczadzki Park Narodowy chroni naturalną dla tego obszaru roślinność – rozległe drzewostany bukowe, połoniny położone w wysokich partiach gór, pojedyncze stanowiska roślinne oraz faunę, w tym zamieszkujące Bieszczady niedźwiedzie brunatne, wilki, żubry, bobry, orły przednie i zagrożone wyginięciem puchacze. Bieszczadzki Park Narodowy propaguje turystykę pieszą i – jako jedyny górski park narodowy w Polsce – turystykę konną. Umożliwia to rozbudowana sieć pieszych i konnych szlaków turystycznych, a także zaplecze w postaci baz noclegowych, schronisk górskich i szkółek jazdy konnej dla mniej doświadczonych turystów. Bieszczadzki Park Narodowy stanowi także część trójstronnego Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery Karpaty Wschodnie, działającego pod patronatem UNESCO. W skład MRB „KW” wchodzą także Park Krajobrazowy Doliny Sanu i Cisiańsko-Wetliński Park Krajobrazowy, po stronie ukraińskiej – Użański Park Narodowy i Nadsański Park Krajobrazowy, a po stronie słowackiej – Park Narodowy Połoniny. Całkowita powierzchnia MRB „Karpaty Wschodnie” wynosi 2132 km2.
Bieszczadzki Park Narodowy
